ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΟΜΑΤΣΙΟΥΛΗΣ: ΕΝΑΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

-Σε ποια ηλικία και γιατί άρχισες να τραγουδάς;

Ξεκίνησα με ένα όνειρο στη ζωή μου, από πολύ μικρός(7 χρονών) να γράφω τραγούδια. Είχα δύσκολη παιδική ηλικία, δούλευα στο γουναράδικο του πατέρα μου στην Καστοριά από 7-8 χρονών. Ήθελα όμως να φύγω και με τα τραγούδια μου να αλλάξω τον κόσμο. Έφυγα, πήγα Λάρισα με μια κιθάρα και μια τσάντα γεμάτη τραγούδια. Έκανα ένα συγκρότημα, τους Lovers όταν ήμουν 12 χρονών και λέγαμε τραγούδια αθώα, που μιλούσαν για αγάπες κτλ. Δεν είχα καταλάβει ακόμα τον κόσμο. Βρέθηκε κάποιο μαγαζί και μας πήρε. Ήμασταν πολύ καλοί και γίναμε το Νο1 συγκρότημα στη Λάρισα. Τον καιρό εκείνο (1967) κερδίζω ένα λαχείο. Πάω στον πατέρα μου και του δίνω 120.000 δραχμές και του λέω: “Κρατάω εγώ τις άλλες 30.000 και υπογράφεις ότι με αφήνεις ελεύθερο”. Εκείνος  συμφώνησε.

-Μετά το λαχείο πως άλλαξε η ζωή σου;   

Ήρθα στην Αθήνα και πήγα στις εταιρίες. Μας πήρε μια εταιρία για να κάνουμε δίσκο και βγάλαμε δύο σιγκλάκια. Αρνήθηκα όμως να πληρώσω για να κυκλοφορήσουν για λόγους ηθικής. Εκείνη την περίοδο υπήρχε η Χούντα και πολλοί άνθρωποι υπέφεραν και αυτό με ώθησε στο να γράψω τα τραγούδια μου. Ποτέ δε σκέφτηκα ότι θα βγάλω λεφτά από τη μουσική. Το όνειρό μου ήταν να αλλάξω τον κόσμο, να τον βοηθήσω με τα τραγούδια μου. Το 1972 τραγούδησα στο ABC με καλούς μουσικούς, αλλά ήμουν πολύ επαναστατικός και λόγω Χούντας με τελείωσαν, πρώτα η εταιρία μου που από τη μια δε μου έσπασε το δεκαετές συμβόλαιο αλλά από την άλλη δε μου ξαναέβγαλε τραγούδια, ενώ δε μπορούσα εξαιτίας του συμβολαίου να πάω σε άλλη εταιρία.

-Μετά από το συμβάν αυτό σκέφτηκες να φύγεις για κάποια άλλη χώρα;

Τότε ήταν που γνώρισα τη Μαρία Βασιλείου (πρωταγωνίστρια στο Θίασο του Θ. Αγγελόπουλου και στην Ευδοκία) και αποφασίσαμε να φύγουμε μαζί για την Αγγλία. Έβγαλα διαβατήριο με το όνομα Στέφανος Γκέμος (Steve Gemos, όνομα που προήλθε από το επίθετο της γιαγιάς του και το μικρό του αδερφού της). Τα παράτησα όλα εδώ πέρα, σιχάθηκα την Ελλάδα και αυτό που γινότανε, ενώ οι περισσότεροι φίλοι μου με είχαν εγκαταλείψει. Όσο είχα λεφτά τους βοηθούσα αλλά μετά έμειναν κοντά μου ελάχιστοι. Από αυτή την κατάσταση εμπνεύστηκα το τραγούδι: “Κοσμάς”.Στον πολιτικό γάμο που έκανα ο κουμπάρος μου ήταν ο Robert Wyatt (δημιουργός της διάσημης αγγλικής μπάντας Soft Machine και συνεργάτης πολλών γνωστών μουσικών), ο οποίος ήταν αυτός που με βοήθησε και μου βρήκε μουσικούς για το νέο μου ξεκίνημα στην Αγγλία.

-Πώς ξεκίνησες την καριέρα σου στην Αγγλία;

Στην αρχή δούλεψα σαν λαϊκός τραγουδιστής για να βγάλω το μεροκάματο. Είχα τεράστια επιτυχία(1974). Εκείνο τον καιρό γνωρίστηκα με μια μπάντα από τη Τζαμάικα και τραγούδησα μαζί τους στο Cardiff (Ουαλία). Το μαγαζί λεγόταν “Αθήνα” και αρχίσαμε παράλληλα να παίζουμε σε όλα τα γκέτο της Αγγλίας. Ήμουν ο μόνος λευκός, ο “Έλληνας” που έπαιζα εκεί. Η μουσική που παίζαμε ήταν soul και reggae. Μια μέρα τα παιδιά μου είπαν ότι πρέπει να γυρίσουμε στη Τζαμάικα για να δούμε και το θείο μας. Τότε ρώτησα: “Ποιος είναι ο θείος σας;” και μου είπαν: “Ο Bob Marley”. Με το που το άκουσα τρελάθηκα! Τότε με κάλεσαν να πάω μαζί τους αλλά μου είπαν ότι μπορεί να μη δω το θείο τους γιατί μισούσε τους λευκούς. Πήγαμε και δε δέχτηκε να με δει. Μετά από 2-3 μέρες όμως άλλαξε γνώμη αφού τον διαβεβαίωσαν ότι δεν είμαι από την Αγγλία αλλά από μια άλλη φυλή με αρχαία ιστορία. Σε συζήτηση μαζί του, αυτό του έκανε μεγάλη εντύπωση. Παίξαμε μαζί πολλές φορές και καταφέραμε να κάνουμε και μια ηχογράφηση.

Γεωργιάδη Μ.

-Εκτός από τον Bob Marley γνώρισες και άλλους ανθρώπους που σε στιγμάτισαν;

Το 1979 γύρισα στην Αγγλία και άνοιξα μαγαζί στο Manchester που είχε μεγάλη επιτυχία και εκεί γνώρισα τον Phil Lynott (Thin Lizzy) και τον Garry Moore.Την ίδια περίοδο στο μαγαζί μου ήρθε ο Mike Timoney, ο ενορχηστρωτής των 10cc. Δεν είχα ιδέα ποιος ήταν και όταν μου συστήθηκε έπαθα πλάκα! Λίγο αργότερα άρχισα να παίζω με τους 10cc, έγραψα τραγούδια μαζί τους και έκανα περιοδείες σαν βασικός τραγουδιστής τους. Όλοι τους ήταν καταπληκτικοί και απλοί άνθρωποι, τέτοιους δε βρίσκεις στην Ελλάδα...

-Υπάρχει κάποιο γενικό μήνυμα που θα ήθελες να περάσεις στους νέους της εποχής μας;

Αυτό που μετράει πραγματικά στη ζωή είναι ο σεβασμός και η ηθική. Να έχεις καλοσύνη και να αγαπάς τους ανθρώπους, τα λεφτά δεν είναι το παν.

Τελειώνοντας τη συνέντευξη, ο Σωτήρης Κοματσιούλης μου είπε: “Έχω μόνο φίλους και δεν είμαι από τους ανθρώπους που προβάλλουν τον εαυτό τους στην τηλεόραση. Δεν πιστεύω σε κανέναν πολιτικό, θέλω οι Έλληνες να ζούνε καλά. Θα μπορούσα να είμαι στην Αγγλία, αλλά έχω γυρίσει εδώ και πέντε χρόνια στην Ελλάδα και ετοιμάζω τον νέο μου δίσκο.”

Ρένια Γκουζή